Ik heb mijn vleugels jaren her verbrand
Maar aangezien ik niet dicht genoeg bij het vuur durfde
Om meer dan die ragfijne vleugels te verbranden
Ben ik nog steeds met dit lichaam behept..
Minder nog dan een rups ,
Ontdaan van de mogelijkheid een mot te worden
Kruipt dit mismaakte lichaam
Naar de tafelpoot van de tafel
waar de kaars op staat
met een vage hoop
dat de jeuk op mijn rug de groei van nieuwe vleugels
zal aan kondigen
en geen op de vloer opgedane schurft is .
I burned my wings years ago
But since I did not dare to go close enough to the fire
To burn more than those gossamer wings
I’m still stuck with this body
Even less I am than a grub
Stripped of the potentiality to become a moth
This deformed body crawls
To the leg of the table
The candle stands on.
With a vague hope
the itch on my back heralds
the growth of new wings
and isn’t scabies ,caught on the floor …
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment